วันคืนผันผ่าน ทุกวานวันชื่น
บางครั้งยังขื่น บางคืนยังเหงา
วันวันผ่านไป เหลือไว้เงินตรา
กับอีกห่วงหา รักมากครอบครัว
กลัวว่าวันหน้า สิ้นข้าแล้วไซร้
ลูกหลานสงสัย เหลือไว้สิ่งใด
ให้หนูรู้ว่า คุณค่าอะไร
ไม่ได้ยิ่งใหญ่ เท่ารักผูกพัน
ข้านั้นอยากให้ เจ้าได้ประจักษ์
ทุกสิ่งลูกรัก ทำได้เพื่อเจ้า
สุดท้ายขอให้ เจ้าโปรดรักษา
ทั้งของมีค่า และตัวเจ้านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น